در روش هاي مرسوم براي شيرين كردن آب شور مشكلاتي از قبيل مصرف انرژي زياد و استفاده از غشا براي جداسازي يون ها وجود دارد. در اين اختراع نيازي به صرف انرژي زياد و هيچ گونه غشايي براي جداسازي يون ها وجود ندارد به اين صورت كه با به حركت در آوردن آب شور در يك ميدان مغناطيسي سعي در جدا سازي يون ها شده است. حركت آب شور در ميدان مغناطيسي به معناي اعمال نيروي مغناطيسي به يون ها است، در نتيجه يون ها به طرفين لوله رانده مي شوند و از دريچه هاي جداگانه اي خارج مي شوند در نتيجه آبي كه از وسط لوله جدا مي شود خروجي آب شيرين خواهد بود.